Obecnie w Mdinie mieszka około 300 osób. Bezpośrednio przy historycznym centrum sąsiaduje miasto Rabat, przedmieście dawnej stolicy. W średniowieczu Mdina było siedzibą rządu miasta i centrum administracyjnym. Historia miasta sięga czasów punickich. Wówczas na terenie miejscowości istniały już osady. Miasto jednak zostało założone około 200 lat p.n.e. przez Rzymian. Jego obszar był wtedy większy niż obecnie. W IX wieku wyspę zdobyli Saraceni. Z strategicznych powodów ograniczyli oni obszar miasta do niewielkiej powierzchni i wzmocnili fortyfikacje miejskie. W XI wieku Malta została zdobyta przez Normanów. W ich czasach w Mdinie zbudowano katedrę, która została poświęcona Apostołowi Pawłowi. W XVII wieku świątynia została prawie całkowicie zniszczona w wyniku trzęsienia ziemi. Nowa katedra pochodzi z roku 1702. Została zbudowana w stylu barokowym.

Gdy Zakon Joannitów przybył na Maltę w 1530 roku, osiedlił się na półwyspie Birgu. Zbudowano tam bastiony i rozbudowano fortyfikacje. Mdina straciła na znaczeniu. Zakon przeniósł później swoją siedzibę do nowej stolicy Valletty. W XVIII wieku Maltę, a tym samym również Mdinę, splądrowali żołnierze Napoleona. Francuzi usuneli joannitów z wyspy. W późniejszych czasach Malta była brytyjskim terytorium zamorskim. W Mdinie, w dawnej, pięknej rezydencji Wielkiego Mistrza z XVIII wieku, umieszczono szpital dla brytyjskich wojsk. Obecnie mieści się tu muzeum przyrody. Dawna stolica nigdy więcej nie odzyskała swojego pierwotnego znaczenia. Rozpoczęła się migracja mieszkańców.

Obecnie Mdina to spokojna oaza na Malcie i atrakcja turystyczna. Znajduje się tu wiele zabytków. Imponująca jest główna brama, Main Gate, którą Wielki Mistrz de Vilhena zbudował na początku XVIII wieku razem z mostem.

W obrębie murów mieści się wiele pałaców miejskich (częściowo dostępnych publicznie), zadbanych starych domów, placów i starych kościołów. Warto zobaczyć kościół klasztorny San Pietru i San Benedittu. Wnętrze ozdobione jest obrazami znanego włoskiego malarza Mattia Preti. W pałacu Falson mieści się muzeum, gdzie można podziwiać antyki z różnych zakątków świata. Parter budynku pochodzi z XI wieku, a górna kondygnacja została zbudowana na początku XV wieku. Pałac Inquanez był wielokrotnie przebudowywany. Jego fundamenty pochodzą z XIV wieku. Od XV wieku prawa mieszkalne posiada tam hiszpańska rodzina królewska. W dawnej ratuszowej siedzibie z XVIII wieku, Banca Giuratale, znajduje się Archiwum Narodowe Państwa. Kościół karmelicki i klasztor pochodzą z XVII wieku. W XVIII wieku wiele skarbów zostało tu skonfiskowanych przez Francuzów, co doprowadziło do buntu ludności przeciwko Napoleonowi. Klasztor benedyktynek został zbudowany w XV wieku. Kompleks budowlany nie jest dostępny dla turystów. Przy ładnej pogodzie, z szerokich murów miejskich można cieszyć się wspaniałym, rozległym widokiem.